گسترش روز افزون شهرها , افزایش تراکم جمعیت و طبیعتا افزایش نیاز به فضاهای مسکونی , اداری و تجاری سبب احداث ساختمان های مرتفع و بلند مرتبه عموما با طبقات متعدد زیر زمینی و در نتیجه افزایش عمق گودبرداری گشته است . به همین دلیل متعاقبا خطرات دیوارهای گودبرداری شده بویژه در مجاورت سازه های حیاتی و مرتفع شهر افزایش یافته . نیلینگ یکی از روش هایی است که با ایجاد پایداری در شیب های طبیعی و خاکبرداری تا حد زیادی از این خطرات جلوگیری می کند .
نیلینگ در واقع به معنای تسلیح یا پایداری خاک موجود با نصب میلگردهای فولادی نزدیک به یکدیگر (nail) در یک سطح شیب دار با شیب ملایمی در حدود 10 تا 20 درجه در زیر سطح افق یا محل گود برداری و با اجرای بالا به پایین می باشد(top down construction) ، اجرای بالا به پایین نیلینگ سبب افزایش مزیت آن نسبت به سایر روش ها شده است .
میلگردها معمولا داخل گمانه هایی در دیوار خاکی قرار میگیرد که برای جلوگیری از خوردگی آنها و انتقال مناسب تر نیروها , بین خاک و میلگرد توسط دوغاب سیمان پر می شوند .
در این روش ، میخ ها در هنگام بهره برداری تحت تنش کششی قرار گرفته و پایداری دیوار را تامین می کنند و توانایی نگهداری خاک را در پشت خود دارند .
نیلینگ ضمن اقتصادی بودن یکی از راه های کاربردی طی چند سال اخیر در ساخت و ساز شهری بوده و فلسفه ی اصلی این روش بر مبنای پایدارسازی گوه لغزش بوسیله ی نیل ها (میخ ها) استوار است .
این مسلح سازی به صورت Passive (مقاوم) عمل می کند و اثر خود را از طریق اندرکش خاک-میلگرد (Bar soil interaction) حاصل از ایجاد تغییر شکل در خاک ایجاد می کند , به همین جهت از سیستم نیلینگ در موقعیت هایی که شامل خاک های نرم و از نظر مقاومت و سختی متوسط هستند , توصیه نمی گردد . میخ ها عموما در کشش عمل می کنند ولی در شرایط خاصی عملکرد خمشی و برشی آنها هم زیر نظر گرفته می شود .
اثر مسلح سازی میخ برای بهبود پایداری دیوار با دو عملکرد زیر حاصل می گردد :
۱-افزایش نیروی قائم در نتیجه افزایش مقاومت برشی در خاک هی اصطکاک
۲-کاهش نیروی رانشی سطح لغزش در خاکهای اصطکاکی و چسبنده